KOKORINOO by Paulina Szablińska: STREET STYLE : DUŻY SZAL MORO

Kiedy robiliśmy te zdjęcia ulice miasta były wyludnione. Wchodząc w najgłębsze zakamarki mojego umysłu przypominam sobie, że była to sobota. Godzinny z pewnością poranne czyli czas kiedy miasto powinno tętnić życiem. Ludzie powinni spacerować po mieście łapiąc wszelkie możliwe promienie słońca, o które o tej porze roku jest dość ciężko, biec do sklepu po świeże pieczywo na śniadanie, czy wyprowadzać na spacer zaspane jeszcze psy. Niestety tego dnia ulice były puste, nie było na nich ani żywej duszy. To był dzień, kiedy termometr pokazywał 15 kresek poniżej zera. Wiał tak mroźny wiatr, że wytrzymanie bez wszelkiego rodzaju okryć rąk, głowy i twarzy graniczyło z cudem. Mróz na szybach samochodów i oknach okolicznych budynków rysował przepiękne, skrzące się w promieniach słońca obrazki. Jakaś pani, nieodziana w ciepłe okrycie wierzchnie, wychyliła się z kiosku żeby zobaczyć co „w trawie (a w zasadzie w śniegu) piszczy”, ale szybko pożałowała swojej decyzji. Zrobiła minę obrazującą jej niezadowolenie i w mgnieniu oka zniknęła za drzwiami swojej małej, blaszanej puszki. Samochody, nieco ociężałe, toczyły się z ogromnym spokojem po ulicach, jakby użycie klaksonów było surowo zabronione. Warszawa spała snem zimowym. Wszystko to wprawiało nas w dziwny, osobliwy stan. Choć jeszcze przed chwilą rześcy i pełni energii w mgnieniu oka wpadliśmy w ospały ryt miasta. Z wielką niechęcią wysiedliśmy z auta, wyjęliśmy sprzęt fotograficzny, zrobiliśmy co mieliśmy zrobić i uciekliśmy do domu. Schowaliśmy się pod ciepłym kocem i z kubkiem gorącej, aromatycznej herbaty „przezimowaliśmy” całą sobotę.

Buziaki. Paulina

ZDJĘCIA MACIEK SZABLIŃSKI